เพื่อนร่วมทาง

เราอาจวิ่งเร็วกว่าใครหลายๆคน จนกระทั่งไม่เห็นใครอยู่ข้างกายเลย นอกจากคนที่วิ่งนำอยู่เบื้องหน้าและคนที่เพิ่งแซงเราขึ้นไป ไม่ว่าเราจะออกแรงเพิ่มมากเพียงใด ไม่ว่าเราจะวิ่งแซงได้อีกหลายคน เราก็จะพบว่า มีคนจำนวนหนึ่งนำหน้าเราอยู่เสมอ

ช่วงเวลาที่เรามีความสุขในชัยชนะที่ไม่มีอยู่จริงนั้น มักจะมีกองเชียร์จำพวกหนึ่ง พวกเขาไม่ได้ออกแรงอะไรมากนักนอกจากกล่าวชื่นชม แสดงตัวว่าเป็นมิตรที่แสนดี และใช้เราเป็นเครื่องมือเอื้อประโยชน์ให้พวกเขาตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ โดยที่เราเองอาจจะไม่รู้ตัว หรือถึงแม้จะรู้เราก็เลือกที่จะมองข้ามไปเพราะเห็นแก่คำว่า "พวกเดียวกัน" 

การวิ่งเพื่อให้ได้ชัยชนะไม่ใช่เรื่องถูกหรือผิดในโลกที่มีการแข่งขัน แต่สำหรับการเดินทางไกลคงไม่มีใครสามารถวิ่งได้ตลอดเวลา ในยามเหนื่อยล้าการหยุดพักบ้างก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย ยามที่เราล้มลงบาดเจ็บนั่นคือโอกาสที่เราจะได้พบว่าคนที่ตามหลังมาบางคนนั้นมีคุณค่าเพียงใด เพราะเขาอาจจะช่วยพยุงเราให้ลุกขึ้นมาแล้วเป็นเพื่อนพาเราเดินทางไปต่อด้วยความปลอดภัย